احترام به حریم خصوصی افراد
احترام به حریم خصوصی یکی از رفتارهای پسندیده است
در این مقاله قصد نداریم وارد مباحث حقوقی بشویم یا موضوع را از دیدگاه قوانین شرع بررسی کنیم یا بایدها و نبایدهایی قاطعانه درباره «احترام حریم خصوصی دیگران» ارائه بدهیم. بلکه هدف این است که دیدشما را در این زمینه بررسی و به چگونگی رفتارهایمان با دیگران نگاهی منصفانه و صادقانه بیندازیم؛ زیرا تا هنگامی که شخصا به این باور و برداشت نرسیم که در رفتارمان با دیگران و در احترام حریم آنها نقص هایی وجود دارد که نیازمند تغییر و اصلاح است، اگر همه جهانیان هم بسیج شوند، نمی توانند ما را متقاعد و وادار به تغییر رفتار کنند. اولین گام برای برطرف کردن هر ضعف اخلاقی، شناختن و یافتن نمودهای گوناگون آن در «خود» است.
اگر تمایل به پرورش صفات خوب در خود داریم و می خواهیم ویژگی های شخصیتی مان را بهبود ببخشیم و به طور خاص احترام به حریم خصوصی رعایت کنیم، لازم است پیش از هر چیز کاستی ها یا ناآگاهی هایمان را نزد خود بازگو کنیم؛ سپس بی آنکه به خاطر اشتباهات گذشته مان ناامید شویم، در جهت تغییر رفتار به سوی تعادل، گام برداریم. برخی عادت های رفتاری را برای کمک به خودشناسی مطرح می کنیم. اگر عقل سلیم، ندای وجدان و اخلاق اصیل الهی را معیار سنجش قرار دهیم، شاید تفکر درباره مفهوم هر یک از رفتارهای زیر، به تغییر رفتارمان برای احترام به حریم خصوصی دیگران کمک کند:
- پرس و جو درباره میزان درآمد یا پس انداز شخصی.
- جستوجو درباره شغل، حرفه و تخصص افراد در محیط های غیررسمی و در شرایط غیرضروری.
- پرسیدن درباره میزان تحصیلات افراد در محیط های غیررسمی و در شرایط غیرضروری.
- کنجکاوی و پرسش درباره سن افراد.
- جستجو درباره مالک یا مستاجر بودن افراد.
- پرس و جو درباره میزان رهن و اجاره پرداختی دیگران یا متراژ و قیمت منزل.
- پرسیدن قیمت و محل خرید هر چیزی که به نظر می آید اطرافیان به تازگی خریده اند.
- کندوکاو درباره نوع، مدل و قیمت خودروی افراد و نقد یا اقساط بودن آن.
- سرک کشیدن داخل یخچال، فریزر و کابینت های آشپزخانه منزل دیگران.
- پرس و جو درباره مارک، قیمت موبایل وتبلت و لپ تاپ دیگران.
- پرسش درباره وزن دیگران و اظهارنظر درباره رژیم غذایی مناسب شان.
- پرسیدن درباره علت نقص های جسمانی ظاهری افراد و اظهارنظر درباره آنها.
- پرسیدن و اصرار برای دانستن نوع و قیمت درمان های زیبایی که احیانا افراد انجام داده اند.
- پرسش درباره زیر و بم رابطه شخص با خانواده همسرش.
- نگاه انداختن و سرک کشیدن درون خانه مردم از پنجره، درِ باز منزل یا از درِ باز پارکینگ.
- کندوکاو میان اطلاعات درون تلفن همراه، رایانه یا تبلت دیگران.
- پرسیدن درباره دولتی یا غیرانتفاعی بودن مدرسه فرزندان افراد و نیز پرسش درباره مبلغ شهریه.
- خواندن پیامک ها، ایمیل ها، قبض ها، یادداشت ها و همچنین گوش دادن به مکالمات تلفنی افراد.
- سر زده رفتن به منزل دیگران، حتی اگر از نزدیکانمان باشند.
- تجسس درباره گرایش های اعتقادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی افراد.
- کندوکاو درباره وضعیت تاهل یا تجرد افراد؛ مثلا پرسش در مورد اینکه رابطه ات با همسرت چطور است؟ چطور با هم آشنا شدید؟ یا اینکه مجردی؟ چرا ازدواج نمی کنی؟
خوب است برای دو هفته آینده درباره این رفتارها یا رفتارهایی مشابه، منصفانه بیندیشیم و به یاد داشته باشیم تجسس در کار دیگران، چنان ذهن مان را مشغول می کند که فرصت های طلایی زندگی خودمان را نمی بینیم و از دست می دهیم.