اصول نگارش رزومه کاری صحیح

رزومه چیست؟

به سوابق تحصیلی و شغلی افراد، رزومه یا CV گفته می‌شود و در درخواست استخدام کاربرد دارد. رزومه شامل اطلاعاتی است که اگر به‌درستی تنظیم شوند، توانمندی‌های متقاضی به نحو احسن نشان داده خواهند شد. به بیان دیگر، رزومه ویترینی است که افراد جویای کار به‌وسیله‌ی محتوا و چیدمان این ویترین سعی می‌کنند به کارفرمایان بقبولانند که از خریداری مهارت‌ها و تجارب‌شان سود خواهند برد.

یک رزومه را می‌توانید به چند کارفرما، البته در حوزه‌های کاری مشترک، ارسال کنید. اما اگر برای چند حوزه‌ی کاری مختلف درخواست استخدام دارید، باید برای هر حوزه‌ی کاری متفاوت، یک رزومه‌ی متناسب با همان حوزه تنظیم کنید تا سوابق و مهارت‌های مرتبط‌تان با شغل درخواستی آشکارتر دیده شوند. البته در برخی مشاغل از پذیرش رزومه خودداری می‌شود و در عوض از فرم‌های استخدام استفاده می‌کنند. در تکمیل فرم‌ استخدام باید تک‌تک اطلاعات خواسته شده را ارائه دهید و به همین دلیل، اگر نقطه‌ ضعفی داشته باشید، از دید کارفرما پنهان نخواهد ماند. زمان و انرژی‌ای که صرف تکمیل این فرم می‌کنید، نشانه‌ی تعهدتان به شغل درخواستی‌ است.

انواع رزومه

رزومه‌ی معکوس زمانی

رزومه‌ی معکوس زمانی رایج‌ترین نوع رزومه است و معمولا مورد استقبال کارفرمایان قرار می‌گیرد. در این نوع رزومه باید سوابق تحصیلی و حرفه‌ای خود را از آخر به اول فهرست کنید، یعنی جدیدترین مدرک تحصیلی و موقعیت شغلی خود را در ابتدای فهرست قرار دهید و همین‌طور به‌ ترتیب به عقب برگردید. پیشرفت شغلی متقاضی در این نوع رزومه مشهود خواهد بود. تنها اشکال رزومه‌های معکوس زمانی این است که کارفرما را از وقفه‌های شغلی و تغییر شغل‌های مکرر متقاضی باخبر می‌کند.

رزومه‌ی مبتنی بر مهارت

در رزومه‌ی مبتنی بر مهارت، توانمندی‌های مرتبط با شغل درخواستی در اولویت قرار می‌گیرند و جزئیات مربوط به سوابق تحصیلی و حرفه‌ای متقاضی در مرکز توجه نخواهند بود. این نوع رزومه مناسب متقاضیانی است که سوابق تحصیلی و حرفه‌ای‌شان با شغل درخواستی مرتبط نیست یا به‌ دنبال تغییر حوزه‌ی فعالیت‌شان هستند.

رزومه در چه مواقعی کاربرد دارد؟

• کارفرما به صراحت اعلام کرده باشد هرگونه درخواست استخدام باید در قالب رزومه ارسال شود؛
• کارفرما هیچ قالب خاصی را برای درخواست‌های استخدام مشخص نکرده باشد؛
• متقاضی قصد داشته باشد به کارفرمایی درخواست استخدام بفرستد که آگهی جذب نیرو نداده است، با این امید که رزومه‌اش مورد توجه قرار گیرد و صاحب شغل شود.

رزومه کاری شامل چه اطلاعاتی است؟

اِریک هیلدِن (Eric Hilden) در سال ۲۰۱۰ نظرسنجی‌ای با موضوع رزومه ترتیب داد تا بداند کارفرمایان به کدام بخش‌های رزومه اهمیت بیشتری می‌دهند. در این نظرسنجی، بیش از ۲۰۰۰ کارفرما از طریق ایمیل مورد پرسش قرار گرفتند.

اطلاعات فردی

اطلاعات فردی شامل نام و نام‌ خانوادگی، آدرس، تاریخ تولد، شماره‌ تلفن و ایمیل است. استفاده از عکس در رزومه تابع قوانین کشورهاست. در برخی مانند انگلیس معمولا رزومه‌ها دارای عکس نیستند، ولی در کشورهای اروپایی مانند آلمان، فرانسه و بلژیک عکسی به اندازه عکس گذرنامه را در رزومه به کار می‌برند. در ایران هم به صورت پیش‌فرض اجباری بر عکس‌دار‌ بودن رزومه وجود ندارد و این کار اختیاری است. معمولا کارفرما بنا به ضرورت پُست شغلی و نیازمندی‌های آن، در متن آگهی استخدام بر عکس‌دار بودن رزومه تأکید می‌کند. در هر حال اگر در رزومه‌ی خود از عکس استفاده می‌کنید، باید یک عکس پرسنلی با پوشش مناسب را انتخاب کنید.

تحصیلات و توانمندی‌ها

سوابق تحصیلی خود را با ذکر رشته‌ و محل اخذ مدرک فهرست کنید. حتی می‌توانید به نمرات فارغ‌التحصیلی خود نیز اشاره کنید، اما اگر نمرات‌تان چندان درخشان نیستند، از ذکر این مورد بپرهیزید.

تجارب حرفه‌ای

در توضیح تجارب حرفه‌ای خود از کلماتی استفاده کنید که گویای اقدامات عملی شما هستند مانند: سازمان‌دهی، برنامه‌ریزی کردن و توسعه دادن. حتی کار کردن در فروشگاه، کافی‌شاپ یا رستوران نیازمند کار گروهی، ارائه‌ی خدمات باکیفیت به مشتری و برخورد سنجیده با شکایات است. پس اگر برای کار در چنین مکان‌هایی درخواست می‌دهید و سابقه‌ی کار در رستوران نیز دارید، نیازی نیست به تجربه‌ی وظایفی از قبیل پاک کردن میزها که جزو وظایف عادی و غیرمردمی (وظایفی که شامل تعامل با مشتری نیستند) یک پیشخدمت به شمار می‌روند اشاره کنید، مگر اینکه هدف‌تان مثلا کار کردن موقتی در رستوران به‌‌ عنوان یک شغل پاره وقتِ فصلی باشد.

سعی‌تان این باشد که بین مهارت‌های‌‌تان با شغل درخواستی‌ ارتباط برقرار کنید. مثلا اگر قصد دارید برای شغلی در حوزه‌ی امور مالی اقدام کنید، آگاه باشید که تمرکز مشاغل این حوزه بیشتر روی مهارت‌هایی مانند حسابرسی، تحلیل و حل مسئله قرار دارد. اما اگر برای شغل بازاریابی درخواست می‌فرستید، باید بیشتر روی فن مذاکره و مهارت‌های متقاعد کردن مشتری تمرکز کنید یا اگر هدف‌تان مدیریت یک فروشگاه خرده‌فروشی است، باید بدانید که مدیر فروشگاه باید علاوه بر تعهد کاری، در برنامه‌ریزی، سازمان‌دهی و هماهنگی امور نیز توانمند باشد.

علاقه‌مندی‌ها و دستاوردها

این بخش باید مختصر و مفید نوشته شود. هرچه سن متقاضی بیشتر باشد، بخش سوابق حرفه‌ای در اولویت قرار می‌گیرد و به‌ طور طبیعی از حجم و اهمیت بخش علاقه‌مندی‌ها کاسته خواهد شد. فهرست علاقه‌مندی‌های‌تان را از طریق بولت‌گذاری (علامت گلوله) به انواع مختلف تقسیم کنید، مثلا «فعالیت‌های ورزشی» یا «سرگرمی‌های خلاقانه». از ذکر موارد کلیشه‌ای مانند «معاشرت با دوستان» بپرهیزید. روی سرگرمی‌های انفرادی و منفعلانه مانور ندهید، چرا که ممکن است فردی منزوی و غیراجتماعی به نظر برسید. اما اگر مثلا به «مطالعه» اشاره کردید، در ادامه یک یا چند کتاب مورد علاقه‌تان را نیز نام ببرید.

طیف علاقه‌مندی‌های‌تان را به گونه‌ای تنظیم کنید که مبادا متعصب و انعطاف‌ناپذیر به نظر برسید. مثلا اگر علاقه‌مندی‌های‌تان فقط حول محور ورزش بچرخد، ممکن است کارفرما تصور کند که شاید نتوانید با مشتریانی که به ورزش علاقه‌مند نیستند، ارتباط برقرار کنید. سرگرمی‌هایی که خیلی رایج نیستند، کمک‌ می‌کنند متمایز به نظر برسید. مثلا چتربازی یا کوهنوردی این حس را منتقل می‌کند که قصد دارید خودتان را به چالش بکشید و قادر هستید در موقعیت‌های دشوار به خودتان تکیه کنید. اگر علاقه‌مندی‌هایی دارید که با شغل درخواستی‌تان مرتبط هستند، حتما به این علاقه‌مندی‌ها اشاره کنید. مثلا علاقه‌مندی به امور جاری در شغل روزنامه‌نگاری یا علاقه‌مندی به خرید و فروش آزمایشی سهام برای فعالیت در بازار سرمایه، حائز اهمیت شناخته می‌شوند.

هر سابقه‌ای را که با ویژگی رهبری مرتبط است، از قلم نیندازید. مثلا از فردی که در گذشته کاپیتان تیم والیبال بوده است، انتظار می‌رود با مهارت‌هایی مانند هدایت و ترغیب اعضاء یا تصمیم‌گیری در شرایط دشوار آشنایی داشته باشد، یعنی دقیقا همان مهارت‌هایی که در بسیاری مشاغل دیگر ارزشمند تلقی می‌شوند. از جمله سایر سوابقی که با ویژگی رهبری در ارتباط هستند، می‌توان به نمایندگی شوراهای دانشجویی، ریاست تشکل‌های دانشجویی و رهبری گروه‌های پیشاهنگی اشاره کرد. سایر سوابقی که از نشانه‌ی کار گروهی، سازمان‌دهی، برنامه‌ریزی، متقاعد‌سازی و مذاکره در ارتباط باشند نیز قابل ذکر شمرده می‌شوند.

مهارت‌ها

چند نمونه از مهارت‌هایی که معمولا در رزومه ذکر می‌شوند عبارتند از:

• زبان‌های خارجی (تسلط متوسط به مکالمه‌ی زبان انگلیسی یا تسلط ابتدایی به زبان فرانسه)
• کامپیوتر: (تسلط متوسط به MS Access و Excel و آشنایی ابتدایی با طراحی وب‌سایت)
• رانندگی: (گواهینامه‌ پایه‌ی یکم)

معرف‌ها

بسیاری از کارفرمایان در مرحله‌ی دریافت رزومه به بخش معرف توجه زیادی نشان نمی‌دهند. بنابراین اگر فضای کافی برای پرداختن به این بخش ندارید و کارفرما نیز به‌ طور مشخص به لزوم معرف اشاره‌ای نکرده است، می‌توانید از این بخش صرف نظر کنید یا یادآور شوید که «مشخصات معرف‌ها در صورت لزوم تقدیم خواهد شد». معمولا اعلام دو معرف کافی است: یک معرف تحصیلی (شاید استاد راهنمای پروژه) و یک معرف شغلی (شاید یکی از کارفرمایان قبلی‌)

پروفایل شخصی

در پروفایل شخصی که در ابتدای رزومه قرار می‌گیرد باید خلاصه‌ای از مهارت‌ها، نقاط قوت و کلیدی‌ترین تجارب‌تان را بنویسید و به هدفی که دنبال می‌کنید نیز گریز کوتاهی بزنید. پروفایل شخصی کمک می‌کند خودتان را متمایزتر نشان دهید و به همین دلیل، بیشتر مناسب مشاغلی است که متقاضیان انبوهی دارند. اما یادتان باشد از جملات کلیشه‌ای مانند «من گوینده‌ی بسیار توانایی هستم که در کارهای گروهی به شایستگی ظاهر می‌شوم.» پرهیز کنید.

نوشتن هدف از ارسال رزومه کاری

اگر درخواست کار داده‌اید، پس یعنی آن شغل را می‌خواهید. پس نیازی نیست راجع به هدفتان از ارسال رزومه چیزی بنویسید. استثناء: فقط اگر در موقعیت خاصی مانند تغییر شغل هستید مختصری درباره شغل فعلی خود بنویسید.

تجربات کاری نامرتبط را در رزومه کاری خود ننویسید

ممکن است در رستورانی که در دوران دبیرستان در آن مشغول به کار بوده‌اید، استاد درست‌کردن معجون و آبمیوه بوده باشید اما حالا که قصد تغییر در مسیر زندگی خود را دارید، دیگر باید تجربیات آن زمان را پشت سر گذاشته و فراموش کنید. کسی که رزومه شما را می‌خواند در پی داشتن سوابق مرتبط شماست.

نوشتن مسائل شخصی ممنوع

درباره مشکلات زناشویی، اعتقادات مذهبی و مسائل خصوصی خود چیزی ننویسید. ممکن است در گذشته نوشتن این موارد در رزومه کاری ضروری بوده باشد اما امروزه استاندارهای رزومه‌نویسی تغییر کرده و مدیر شما حق پرسیدن چنین مواردی را ندارد پس نیازی به نوشتن آن‌ها نیست.

درمورد تفریحات و سرگرمی‌های خود چیزی ننویسید

تفریحات و سرگرمی‌های مورد علاقه شما برای کسی اهمیتی ندارد. پس اگر نوشتن آن‌ها ارتباطی با شغل درخواستی‌تان ندارد، این کار را نکنید چون هم وقت خود و هم وقت شرکت و مدیران آن را تلف خواهید کرد و شاید حتی با دیدن اولین مطلب نامربوط رزومه کاری شما به طور کلی کنار گذاشته شود.

در رزومه کاری خود از ضمایر شخصی استفاده نکنید

در رزومه، ضمایری مثل: من، او، آن‌ها و… نباید نوشته شود و این‌که هرگز در رزومه خود از زبان اول‌شخص یا سوم‌شخص صحبت نکنید. کسی که رزومه کاری شما را می‌خواند متوجه هست که همه چیز در آن رزومه درباره شما و تجربیات گذشته شماست.

یک ایمیل مخصوص برای کار داشته باشید.

اگر در گذشته از ایمیلی با آدرس “[email protected] ” یا چیزی شبیه به این استفاده می‌کردید، زمان آن رسیده که یک ایمیل جدید و حرفه‌ای داشته باشید. ساختن یک حساب کاربری جدید فقط ۲ یا ۳ دقیقه زمان می‌برد و رایگان هم هست.

نوشتن کلمات غیر ضروری اصلا کار درستی نیست

وقتی شماره تلفن خود را درج می‌کنید نیازی نیست روبروی آن بنویسید “تلفن: ۰۹۸….. “. این کار کمی احمقانه به نظر می‌رسد چون کسی که رزومه کاری شما را می‌خواند قطعا متوجه خواهد شد که آن شماره، یک شماره تلفن است! درمورد آدرس ایمیل هم همینطور.

نوشتن اطلاعات تماس شغل فعلی ممنوع

این کار نه تنها خطرناک، که احمقانه نیز هست. شما که نمی‌خواهید وقتی مشغول کار هستید از طرف شرکت جدید با شما تماس گرفته شود؟ در ضمن رئیس فعلی شما اجازه دسترسی به تماس‌های تلفنی و ایمیل‌های شما را دارد پس اگر نمی‌خواهید از محل کار فعلی خود اخراج شوید و یا به اتهام سرقت اطلاعات محرمانه دستگیر شوید، اطلاعات تماس شغل فعلی خود را در رزومه جدید ننویسید.

آدرس وبلاگ شخصی، فیس بوک و… را ننویسید

نوشتن آدرس وبلاگ شخصی، صفحه Pinterest، اینستاگرام و سایر رسانه‌های اجتماعی که مرتبط با شغل درخواستی شما نیست کار درستی نیست. اما اگر در ارتباط با شغل درخواستی، صفحه‌ای در دنیای مجازی دارید که می‌تواند فعالیت‌های حرفه‌ای شما را بازگو کند، نوشتن آدرس آن‌ها ایده خوبی خواهد بود.

مقدار دستمزد شغل فعلی یا مشاغل قبلی خود را ننویسید

نوشتن مقدار دستمزد یا حقوقی که در حال حاضر و یا در گذشته دریافت می‌کرده‌اید، ضروری نیست و حتی ممکن است تصور غلطی برای مخاطب شما ایجاد کند. نوشتن حقوق درخواستی هم در رزومه کاری ضرورتی ندارد. اگر کار به مصاحبه رسید در آن مرحله می‌توانید در این مورد صحبت کنید.

از فونت‌های نوشتاری قدیمی و منسوخ شده استفاده نکنید

در تایپ رزومه از فونت‌هایی مانند Times New Romanو فونت‌های نستعلیق استفاده نکنید چون این مدل فونت‌ها قدیمی و از رده‌خارج هستند. از یک فونت ساده و استاندارد مثل Arial استفاده کنید. در انتخاب سایز فونت هم دقت کنید. هدف خوانا و زیبا بودن متن است پس از یک سایز فونت مناسب برای تایپ رزومه خود استفاده کنید.

از نوشتن کلمات آزاردهنده خودداری کنید

در رزومه کاری خود هرگز از کلمات و یا عبارات آزاردهنده‌ای مانند: “نژاد برتر”، “فعال و زرنگ”، “خاص” و … برای معرفی خود استفاده نکنید. مدیران ترجیح می‌دهند عبارات زیباتری را ببینند.

دلایل ترک شغل قبلی

بعضی از افراد تصور می‌کنند که اگر دلیل اخراج و یا ترک شغل قبلی خود را توضیح دهند شانس بیشتری برای کسب شغل جدید خواهند داشت. اما این طرز فکر اشتباه است. این مسائل هیچ ارتباطی با شغل جدیدی که برای آن درخواست داده‌اید ندارد، پس مشکلات و مسائل مربوط به شرکت قبلی را با خود به محل جدید منتقل نکنید. بعدها اگر فرصت مناسبی پیش آمد دلایل ترک محل کار قبلی خود را توضیح دهید.

معدل دوران تحصیل خود را ننویسید

دوران مدرسه تمام شده پس نوشتن معدل آن دوران ضرورتی ندارد. اگر تازه فارغ‌التحصیل شده‌اید و معدل شما بالا بوده، نوشتن آن اشکالی ندارد اما اگر حداقل ۳ سال از آن زمان گذشته و معدل افتخارآمیزی هم نداشته‌اید نوشتن آن کار جالب و ضروری نیست.

عکس شخصی خود را به رزومه پیوست نکنید

ممکن است در آینده انجام این کار نرمال و عادی باشد اما در حال حاضر انجام چنین کاری کمی عجیب و غیرعادی است.

یک رزومه‌ جذاب چه ویژگی‌هایی دارد؟

یک رزومه‌ی خوب باید:

• یک شغل خاص یا حوزه‌ی کاری مشخص را هدف قرار دهد و فقط به مهارت‌های مرتبط با شغل درخواستی محدود​ شود؛
• اطلاعات را واضح و خوانا نمایش دهد و دارای یک سیر منطقی باشد؛
• پُرمحتوا اما مختصر باشد؛
• علاوه بر محتوای درست، از لحاظ املا و دستور زبان نیز بدون غلط باشد.

بهتر است رزومه دارای چند صفحه باشد؟

به طور کلی، رزومه‌ی افرادی که تازه فارغ‌التحصیل شده‌اند، نباید بیشتر از دو صفحه باشد. ناگفته نماند که این روزها با توجه به حجم انبوه رزومه‌هایی که در پی آگهی‌های استخدام ارسال می‌شوند، کارفرمایان فرصت کافی برای بررسی رزومه‌های طولانی را ندارند و به همین دلیل در بسیاری از مشاغل، رزومه‌های یک صفحه‌ای ترجیح داده می‌شوند.

پس اگر امکان آن را دارید، رزومه‌ی خود را در یک صفحه خلاصه کنید. به‌ ویژه اگر برای کارفرمایی درخواست استخدام می‌فرستید که آگهی جذب نیرو نداده است، رزومه‌ی یک صفحه‌ای بیشتر به کارتان می‌آید، چرا که باید خودتان را تا حد امکان خلاصه معرفی کنید. اما برای اینکه رزومه‌تان را به یک صفحه برسانید، نباید از ذکر موارد با اهمیت چشم‌پوشی کنید. ضمنا توجه داشته باشید که رزومه‌های آکادمیک و فنی حتی ممکن است به چهار یا پنج صفحه نیز برسند.

چگونه یک رزومه‌ سه صفحه‌ای را به دو صفحه برسانید؟

اندازه‌ی حاشیه‌ها را در نرم افزار Word مایکروسافت به گزینه‌‌ی باریک تغییر دهید (Page Layout/Margins/Narrow). این گزینه اندازه‌ی حاشیه‌ها را روی ۱.۲۷ سانتی‌متر قرار می‌دهد و مقداری فضای خالی در اختیارتان می‌گذارد که البته مانع فشرده به نظر رسیدن متن نیز می‌شود. بدنه‌ی رزومه را با فونت اندازه‌ی ۱۰ بنویسید و برای تیترها از فونت اندازه‌ی ۱۴ استفاده کنید. اگر بدنه‌ی رزومه را با فونت اندازه‌ی ۱۴ بنویسید، ممکن است کارفرما احساس کند که فقط قصد پُر کردن صفحه را داشته‌اید. در حالت متعارف، معمولا بدنه‌ی رزومه را با فونت اندازه‌ی ۱۲ می‌نویسند، پس اگر اندازه‌ی فونت را به ۱۰ تغییر می‌دهید، باید از فونتی استفاده کنید که در این اندازه نیز خوانا باشد. در انتخاب نوع فونت نیز می‌توانید برای مثال، فونت رایج B‌-Nazanin را مد نظر داشته باشید. (بدیهی است که انتخاب نوع فونت با توجه به سلیقه‌ی هر فرد متفاوت خواهد بود)

برای بخش سوابق تحصیلی و معرف‌ها از جداول دو یا سه ستونی استفاده کنید. به جای پاراگراف‌های طولانی، قسمت‌هایی از متن را در قالب فهرست‌های بولت‌گذاری شده تنظیم کنید. فاصله‌ی بین خطوط را روی گزینه‌ی تک‌فاصله قرار دهید (Paragraph/Line Spacing/Single Space). اگر رزومه‌تان باز هم بعد از اعمال این تغییرات از دو صفحه بیشتر بود، باید در کلمه به کلمه‌ی متن تجدیدنظر کنید و هر موردی را که ارزش اشاره کردن ندارد حذف کنید.

سایر نکات مهمی که باید در نوشتن رزومه کاری رعایت کنید

متن رزومه باید خوانا باشد. خطوط به‌هم چسبیده یا پُر فاصله موجب بدریخت شدن متن می‌شوند. همچنین توصیه می‌شود تیترها و اطلاعات کلیدی را بولد (برجسته) یا ایتالیک کنید. می‌توانید عناوین شغلی و اسامی مراکز تحصیلی را نیز برجسته کنید. صفحات رزومه‌ باید تک‌رو چاپ شوند. می‌توانید نام و نام خانوادگی خود را در قسمت پاورقی (footer) وارد کنید تا در تمامی صفحات مشخص باشد. بولت‌گذاری فهرست‌ها، به‌ویژه فهرست مهارت‌ها و علاقه‌مندی‌ها، به راحت‌تر خوانده شدن متن کمک می‌کند. اما نباید تمامی متن رزومه را در قالب فهرست‌های بولت‌گذاری شده تنظیم کنید، چرا که این قبیل فهرست‌ها به لحاظ محتوا و جزئیات، خلاصه‌تر و کم‌ عمق‌تر از پاراگراف هستند.

مختصر و مفید بنویسید. رزومه به پیش‌غذا شباهت دارد و نباید خواننده را مثل غذای اصلی کاملا سیر کند. قرار نیست تمامی امتحاناتی را که گذرانده‌اید یا فعالیت‌هایی را که در آن مشارکت داشته‌اید، یک‌به‌یک فهرست کنید، بلکه فقط به موارد مرتبط و تأثیرگذار اشاره کنید و بخشی از اطلاعات را برای روز مصاحبه نگه دارید. در معرفی خودتان اعتمادبه‌نفس داشته باشید و روی نقاط قوت‌تان تأکید کنید. مثلا اگر معدل فارغ‌التحصیلی درخشانی دارید، به این مورد در سوابق تحصیلی‌تان اشاره کنید. جز حقیقت چیزی ننویسید. در رزومه به‌راحتی می‌توانید از درج جزئیاتی که تمایل به پنهان کردن‌شان دارید (مثلا سابقه‌ی مشروط شدن در دروس دانشگاهی) خودداری کنید. اما اگر اطلاعات غلط یا گمراه‌کننده ارائه دهید و کارفرما نیز به عدم صداقت‌تان پی ببرد، قطعا رزومه‌تان رد خواهد شد.

رزومه فاقد سندیت حقوقی است، یعنی در قبال اطلاعاتی که در رزومه‌ی خود ارائه می‌دهید مسئولیت حقوقی ندارید. اما اگر از طریق فرم استخدام گزینش شوید و صحت اطلاعات ارائه داده شده را تأیید و امضا کنید، این فرم که بخشی از قرارداد استخدام‌تان محسوب می‌شود سندیت حقوقی پیدا خواهد کرد. وسط بالای صفحه‌ی اول رزومه قسمتی است که بیشترین توجه کارفرمایان را به خود جلب می‌کند. پس مطمئن شوید که ضروری‌ترین اطلاعات را در این قسمت طلایی گنجانده‌اید.
اگر رزومه‌ی خود را از طریق پست می‌فرستید، کاغذها را تا نکنید و در یک پاکت سایز A4 قرار دهید.

ارسال رزومه از طریق ایمیل

نامه‌ی توجیهی خود را در متن ایمیل بنویسید. حتی اگر یک رزومه را به چند کارفرما می‌فرستید، باید برای هر کارفرما یک نامه‌ی توجیهی جداگانه بنویسید. همچنین متن را روی حالت متن آشکار (Plain Text) قرار دهید تا در تمامی ایمیل‌خوان‌ها قابل خواندن باشد. خواندن متن ایمیل در مقایسه با خواندن از روی کاغذ دشوارتر است. پس متن ایمیل را ساده و در قالب پاراگراف‌های کوتاه بنویسید. در هر پاراگراف به یک موضوع مشخص بپردازید و بین پاراگراف‌ها یک خط، فاصله بگذارید. رزومه‌ی خود را به متن ایمیل پیوست کنید. همچنین می‌توانید این نکته را یادآور شوید که نسخه‌ی چاپی رزومه‌تان را در صورت لزوم ارسال خواهید کرد.

قالب‌های ارسال رزومه کاری

فرمت PDF

PDF یکی از رایج‌ترین قالب‌های ارسال رزومه است. وقتی رزومه‌ی خود را در قالب PDF ارسال می‌کنید، می‌توانید مطمئن باشید که رزومه‌تان در تمامی PDFخوان‌ها با ظاهر یکسان نمایش داده خواهد شد. نسخه‌های جدیدتر نرم افزار Word مایکروسافت از قابلیت ساخت PDF برخوردار هستند. همچنین می‌توانید از نرم‌افزارهای پی‌دی‌اف‌ساز مانند Nitro PDF استفاده کنید. اما از جمله اشکالات فایل‌های PDF این است که گاهی در نرم‌افزارهای اسکن کلمات کلیدی یا سامانه‌های ردیابی متقاضیان، مانع جست‌وجوی خودکار اطلاعات می‌شوند و در نتیجه ممکن است از شانس استخدام متقاضی کاسته شود.

فرمت docx.

رزومه‌هایی که در قالب docx. ارسال می‌شوند، ممکن است روی پلتفرم‌های لینوکس یا Apple اجرا نشوند. همچنین توجه داشته باشید که فایل رزومه در این قالب شامل اطلاعات حساسی مانند ویرایش‌های قبلی است که شاید مایل نباشید در معرض مشاهده‌ی کارفرما قرار گیرند. فایل‌های docx. ممکن است به ویروس‌های ماکرو نیز آلوده باشند و به همین دلیل، عده‌ی کمی از کارفرمایان ترجیح می‌دهند که فایل‌های با پسوند docx. را باز نکنند.

با این حال، برخی کارفرمایان از رزومه‌هایی که در قالب docx. ارسال می‌شوند استقبال می‌کنند، چرا که امکان ویرایش دارند و می‌توانند نکات دلخواه‌شان را به فایل اضافه کنند تا در روز مصاحبه از متقاضی بپرسند. اما یادتان باشد که فایل‌های docx. ممکن است در تمامی سیستم‌ها با ظاهر یکسان نمایش داده نشوند. پس رزومه‌ی خود را در هر دو قالب PDF و docx. بفرستید تا خود کارفرما قالب دلخواه را انتخاب کند.

فرمت HTML

رزومه‌های مبتنی بر وب در قالب HTML تهیه می‌شوند. می‌توانید آدرس وب‌سایت رزومه‌ی خود را از طریق ایمیل یا نامه به کارفرما ارسال کنید. در این قالب از امکان اضافه کردن عناصر گرافیکی، رنگ، هایپرلینک، صدا و تصاویر ویدئویی برخوردار هستید و می‌توانید مهارت‌های فنی و نمونه‌کارهای خود را نشان دهید. این قالب رزومه به‌ ویژه مناسب متقاضیانی است که قصد دارند در حوزه‌‌ی چند رسانه‌ای (multimedia)، طراحی وب‌سایت یا بازی‌های کامپیوتری فعالیت کنند.

جمع‌آوری و تنظیم: کاویاب