با خودتان مهربان‌تر باشید تا سالم‌تر بمانید

آیا فکر می‌کنید تنها کاری که باید برای حفظ سلامتی خود انجام دهید، رژیم غذایی سالم و ورزش است؟ بهتر است بیشتر به این موضوع فکر کنید. مقدار مناسبی از دلرحمی نسبت به خود به ما کمک می‌کند رفتارهای سالم‌تر داشته باشیم و درنتیجه سلامتی‌مان تضمین شود.

در دهه گذشته، مطالعات مختلفی نشان داده‌اند که دلرحمی نسبت به خود برای سلامت عاطفی و روانی و تندرستی اهمیت دارد. حتی مطالعات جدید نشان داده‌اند دلرحمی به خود در سلامت فیزیکی نیز موثرند.

دلرحمی نسبت به خود یعنی چه؟

نویسنده کتاب “دلرحمی به خود” کریستین نف می‌گوید، دلرحمی نسبت به خود ۳ مولفه دارد:

• ذهنیت: یعنی آگاهی از افکار، احساسات و تجربه‌های منفی بدون آنکه آنها را قضاوت کنیم یا در آنها بمانیم.
• انسانیت تعمیمی یا فهم اینکه همه ما نقص‌هایی داریم و از چیزهایی رنج می‌بریم.
• مهربان بودن با خود که سبب می‌شود از خودتان مراقبت کنید و وقتی دچار مشکلاتی که بین همگان مشترک است، می‌شوید آن را درک کنید.

نقطه مقابل دلرحمی نسبت به خود، واکنش احساسی نشان دادن، انزوا، قضاوت درباره خود و کمال‌گرایی ناسالم است که همه اینها به افسردگی، استرس و کاهش کیفیت زندگی می‌انجامند (چرا کمال گرایی چیز بدی است؟).

استرس

تحقیقی که در سال ۲۰۱۷ در مجله سلامت روان منتشر شد، نشان می‌دهد کسانی که سطح بالایی از دلرحمی نسبت به خود را دارند، بهتر می‌توانند استرس خود را کنترل کنند، آنها وقتی در ترافیک گیر می‌کنند، با همسر خود بحث می‌کنند یا پیشنهاد شغلی موردنظر خود را دریافت نمی‌کنند، واکنش استرس فیزیکی کمتری نشان می‌دهند و زمان کمتری را صرف این وقایع استرس‌زا می‌کنند. اهمیت این موضوع از آن روست که نه تنها استرس شدید مستقیما به سلامتی ضرر می‌رساند (واکنش‌های فیزیکی به استرس شامل بالا رفتن فشار خون و قند خون و تضعیف سیستم ایمنی بدن) بلکه اگر واکنش شما به استرس بسیار قوی باشد، احتمال دارد در کوتاه مدت به سمت استفاده از مکانیسم‌های ناسالمی چون سیگار کشیدن یا آرام کردن خود با غذا و مشروبات الکلی بروید.

این مطالعه همچنین نشان می‌دهد افرادی که نسبت به خود دلرحمی دارند بیشتر احتمال دارد به سمت رفتارهای ضامن سلامتی بروند و آنها را ادامه دهند حتی اگر در کوتاه مدت نتیجه‌ای نبینند. این موضوع به خصوص در مواجهه با شکست‌های مرتبط با سلامتی مانند آسیب، بیماری یا نتیجه آزمایش ناامیدکننده بسیار اهمیت دارد زیرا دلرحمی به خود مانع از رشد احساسات منفی مانند ترس و ناامیدی می‌شود. این کمک می‌کند به جای آنکه از پا در بیایید، به مراقبت از خود ادامه دهید.

باورهای اشتباه در خصوص دلرحمی نسبت به خود

دلرحمی نسبت به خود اغلب با خودخواهی، تنبلی یا بخشنده بودن اشتباه گرفته می‌شود اما نباید اینگونه پنداشته شود. کسانی که ذاتا یا بر حسب شرایط افراد مراقبی هستند اغلب برایشان سخت است همان دلرحمی که نسبت به دیگران دارند را به خودشان داشته باشند. با این حال، ارتباط با بقیه افراد عنصر مهمی در دلرحمی نسبت به خود است بنابراین برای آنکه بتوانید توجه و حمایت خود را به دیگران عرضه کنید، ابتدا باید آن را نسبت به خود داشته باشید.

آیا انسان کمال‌گرایی هستید؟ ممکن است از این ترس داشته باشید که اگر با خودتان خیلی مهربان و دلرحم باشید، ممکن است هیچ کاری انجام ندهید. حقیقت این است که وقتی نسبت به خود دلرحم باشید، تغییرات پایدارتری می‌توانید ایجاد کنید و احتمال آن زیاد است که انتخاب‌های روزانه شما بیشتر آنهایی باشد که سلامت طولانی مدت را تضمین می‌کنند نه کوتاه مدت. یعنی به جای خوابیدن روی کاناپه، پیاده‌روی می‌کنید. وقتی سیر شدید، قاشق و چنگال را زمین می‌گذارید نه آنکه تا تمیز شدن بشقاب ادامه دهید.

مطالعات نشان داده است، دلرحمی نسبت به خود شوق به تغییر را می‌تواند افزایش دهد زیرا به ما اجازه می‌دهد هر امکانی برای بهبود و ایجاد تغییر بدون ترس از سرزنش شدن، ارزیابی کنیم. فرض کنید دیابت نوع دو دارید و آخرین آزمایش شما نشان داده است که قند خون خود را خوب کنترل نکرده‌اید. دلرحمی نسبت به خود به شما کمک می‌کند از این اطلاعات برای کنترل بهتر استفاده کنید. سرزنش کردن خود می‌تواند شما را فلج کند، شما را برای تغییر ناتوان سازد و احتمالا خجالت بکشید که دوباره به پزشک مراجعه کنید که منجر به مشکلات بزرگتری خواهد شد.

نسبت به خود دلرحم باشید

دلرحمی نسبت به خود آسان است، زیرا همه ما دوست داریم شاد باشیم. متاسفانه حداقل در برخی موارد، ما از خطر کردن اجتناب می‌کنیم. در مواجهه با خطر یا به آن حمله می‌بریم یا هیچ کاری نمی‌کنیم. اگر “خطر” احساس ناراحت‌کننده‌ای است که از اشتباهات یا شکست‌های اجتناب‌ناپذیر ما ناشی می‌شود، واکنش ما می‌تواند سرزنش خود، انزوا و تنهایی باشد که می‌تواند ما را به سمت انجام کارهایی بکشاند که سلامت و شادی بیشتری در طولانی مدت برایمان حاصل شود. در واقع دلرحمی نسبت به خود کمک می‌کند احساسات ناراحت‌کننده را کمتر به عنوان یک تهدید در نظر بگیریم.

چطور می‌توان نسبت به خود دلرحم بود؟ با ذهنیت آغاز کنید. گرچه شاید توجه و تمرکز داشته باشید اما ممکن است نسبت به افکاری که مدام در سرتان می‌چرخد، ناآگاه باشید. مراقب افکار خود باشید. آیا آنها انتقادگرانه هستند یا دلسوزانه؟ کنجکاو باشید اما قضاوت نکنید. انتقادگر بودن نسبت به خود تنها منجر به آسیب می‌شود. به خود یادآوری کنید بشر جایزالخطاست، و برای بخشیده شدن دعا کنید. بنابراین در راه پرورش ذهن، جسم و روح خود با خودتان مهربان باشید. برای پیاده‌روی، انجام یوگا یا آماده کردن یک غذای سالم زمان بگذارید. کارهایی انجام دهید که به شما لذت می‌دهد، مانند خواندن یک رمان، باغبانی کردن یا گوش دادن به موزیک موردعلاقه‌تان. ارتباط خود را با افراد مهم زندگی‌تان تقویت کنید. به عشق فکر نکنید بلکه عاشقانه فکر کنید.