اگر کودکتان تحت عمل جراحی لوزه قرار گرفته باشد، ممکن است چند روزی طول بکشد تا دوباره حالش عادی شود و بتواند به طور مرتب غذا بخورد.
به نکات زیر پس از جراحی لوزه کودک توجه کنید:
- در دو روز اول پس از جراحی لوزه ، کودک باید استراحت کند و مقدار زیادی مایعات بخورد.
- ممکن است دو هفته طول بکشد تا فعالیت و میزان انرژی کودک طبیعی شود.
- گرچه کودک همه چیز می تواند بخورد، اما کم‌اشتهایی در چند روز اول پس از جراحی لوزه طبیعی است.
- تب خفیف، تهوع و درد پس از جراحی لوزه طبیعی است، اما خونریزی یا تب بالا ( بیش از ۳۸. ۶ درجه سانتی گراد) طبیعی نیست، در صورت ظهور این علائم بعد از جراحی لوزه با پزشک تماس بگیرید.
زندگی با دستگاه تنظیم‌کننده ضربان قلب:
اگر دستگاه تنظیم‌کننده ضربان قلب یا Pacemaker در بدن شما کاشته شده است، باید مواردی را رعایت کنید تا سالم بمانید و مطمئن باشید که دستگاه درست کار می‌کند.انجمن قلب آمریکا رعایت نکات زیر را توصیه می‌کند:
دکتر باید اصول راهنمای تشخیص ضربان طبیعی قلب و ضربان غیرمعمول قلب را (که بیانگر بروز مشکل است) بیمار بیاموزد.
- مرتبا ضربان نبض باید بررسی شود و ثبت کنید تا در ویزیت بعدی به اطلاع دکتر برسد.
- داروهای قلبی را دقیقا به همان اندازه که دکتر تجویز کرده مصرف کنید. این داروها با دستگاه تنظیم‌کننده ضربان قلب کار می‌کنند و مصرف آنها مهم است.
- مراقب رژیم غذایی و فعالیت جسمی‌تان باشید و مواظب باشید به ناحیه اطراف محل کاشته شدن دستگاه فشار یا آ‌سیبی وارد نیاید.
- اگر تغییر قابل توجه در ضربان قلب، ورم کردن، افزایش ناگهانی وزن، اشکال در تنفس یا سرگیجه به وجود آمد، فورا با پزشک تماس بگیرید.
دیالیز برای کلیه‌های نارسا:
دیالیز شیوه رایجی است که برای درمان بیمارانی که نارسایی کلیه در آنها به مراحل نهایی رسیده به کار می‌رود.در این مرحله کلیه‌ها دیگر نمی‌توانند به تنهایی از عهده دفع‌کردن آب، املاح اضافی و مواد زائد برآیند.دیالیز می‌تواند مواد شیمیایی حیاتی در خون – مانند پتاسیم، سدیم و بی‌کربنات – را تنظیم کند. همچنین به کنترل فشار خون کمک می‌کند.دیالیز راه علاج بیماری کلیوی نیست. بسیاری از افراد باید برای تمام عمر دیالیز کنند.در حال حاضر دقیقا معلوم نیست که دیالیز تا چه حد بر طول عمر بیماران می‌افزاید، اما دست کم برخی از آنها عمری طبیعی مانند افراد سالم پیدا دارند.
جلوگیری از نقایص مادرزادی:
گرچه نقایص مادرزادی علل ژنتیکی یا محیطی دارند و گاهی علت آنها نامعلوم است، اما رفتارهای مادر نیز ممکن است خطر این ناهنجاری‌ها را افزایش دهد. زنان باردار با رعایت نکات زیر می‌توانند احتمال تولد نوزاد سالم را بالا ببرند:
- حتی پیش از بارداری و یا هنگام تصمیم‌گیری برای بارداری مکمل‌های اسید فولیک مصرف کنید. همچنین مطمئن شوید که همه واکسن‌های ضروری را دریافت کرده‌اید و نتایج بیماری‌های آمیزشی در شما منفی است.
- هنگامی که باردار شدید مصرف هر داروی با نسخه و بی‌نسخه را به پزشک اطللاع دهید.
- از مصرف داروهای روانگردان، غیرمجاز و سیگار کشیدن پرهیز کنید و خود را از دود سیگار اطرافیان(دود دست دوم) دور نگه دارید.
- روزانه مولتی‌ویتامین مصرف کنید و به طور مرتب به پزشک بروید تا از سلامتی جنین مطمئن شوید.
- رژیم غذایی سالم داشته باشید و مطابق توصیه پزشک‌تان به طور منظم ورزش کنید.
تشنج کودکان:
اگر کودکتان دچار تشنج شد، باید مانع مجروح شدن او شوید و او را از آسیب‌ها حفظ کنید.برای این منظور این توصیه‌های زیر را به کار بندید:
- آرامش خود را حفظ کنید و در حین تشنج کودک را تنها نگذارید.
- به آرامی کودک را بر روی زمین بخوابانید و شیء نرمی را زیر سرش بگذارید. سعی کنید از به عقب افتادن سر جلوگیری کنید.
- کودک نباید به پشت دراز بکشد، چرا که در صورت استفراغ کردن ممکن است خفه شود.
- هر لباس تنگ یا محدودکننده‌ای را شل کنید.
- هر شیء سختی مانند میز و صندلی را از مسیر دور کنید.
- هنگامی که حمله تشنجی پایان یافت، با پزشک کودکتان تماس بگیرید.
پزشک ممکن است بخواهد بداند:
- تشنج از کجای بدن آغاز می‌شود (معمولا دست‌ها، بازوها، ساق‌های پا، یا چشم‌ها)
- آیا تشنج در یک نقطه از بدن باقی می‌ماند یا به سایر نقاط آن گسترش می یابد؟
- حمله تشنجی چه مدتی طول می‌کشد؟
- آیا عواملی که باعث تشنج یا شروع آن شوند وجود دارند؟
عوامل خطرساز در خفگی کودکان:
خفه‌شدن در کودکان کم‌سن اغلب ناشی از غذاهایی است که برای آنها مناسب نیست، یا به نحو مناسب تکه‌تکه و آماده نشده است. غذاهایی که سفت و گرد هستند از این لحاظ بیشترین خطر را برای کودکان دارند، و باید یا به دقت قطعه‌قطعه شوند یا اصلاً به کودک داده نشوند.از جمله غذاهایی که بیشترین خطر خفگی در کودکان کم‌سن را دارند می‌توان به اینها اشاره کرد:
- هات‌داگ یا قطعات بزرگ سوسیس و سایر گوشت‌های آماده.
- مغز‌های خوراکی مانند بادام و فندق و تخمه‌ها.
- مکعب‌ها یا تکه‌های پنیر.
- دانه کامل انگور و سبزی‌های خام.
- پاپ‌کورن.
- آب‌نبات‌هایی که سفت و چسبنده هستند و آدامس.
- کره بادام‌زمینی.
علائم اعتیاد در نوجوان:
اعتیاد به مواد غیرمجاز روانگردان یا الکل می‌تواند مجموعه‌ای از تغییرات رفتاری و جسمی را در نوجوانان باعث شود.از جمله علائمی که بیانگر احتمال معتادشدن یک نوجوان هستند، می‌توان به اینها اشاره کرد:
- در خود فرو رفتن و تودارشدن در برخورد با خانواده و دوستان.
- بی‌علاقگی به فعالیت‌ها و تفریحاتی که قبلا باعث لذتش می‌شد.
- افت تحصیلی و غیبت‌های مکرر از مدرسه.
- نوسان خلق، اضطراب، خشم و افسردگی.
- دوستی با گروه جدیدی از افراد، به خصوص آنهایی که به استفاده از مواد غیرمجاز مشهورند.
- تغییرات در الگوی خواب و خوراک.
- کاهش یا افزایش سریع وزن.
هنگامی‌که نوجوانتان پشت فرمان است:
والدین پیش از اینکه کلید ماشین را به فرزند نوجوان خود بدهند، باید در مورد اهمیت رانندگی ایمن با آنها صحبت کنند.رعایت نکات زیر می تواند ایمنی نوجوان شما را پشت فرمان ماشین تضمین کند:
- نگذارید هنگام رانندگی از تلفن همراه استفاده کند.
- در مورد تعداد دوستانی که اجازه دارد در یک بار سوار ماشین کند، حدودی قائل شوید.
- اجازه ندهید نوجوانان در ساعات آخر شب بدون حضور یک بزرگ‌تر ماشین براند.
- نگذارید نوجوانان هنگامی که خسته، تحت فشار یا آشفته هستند رانندگی کنند.
- نقشه‌ها و راهنماهای لازم را در ماشین بگذارید.
- به نوجوانان اهمیت تبعیت از محدودیت‌های سرعت و بستن کمربند ایمنی را گوشزد کنید.
کنار آمدن با اضطراب جدایی:
اضطراب جدایی هنگامی رخ می‌دهد که کودکی از ماندن در کنار فرد دیگری جز والدینش هراسان می‌شود. با وجود اینکه بروز این احساسات در کود ک طبیعی است، والدین ممکن است ندانند هنگامی که کودک دچار این احساس می‌شود، چگونه واکنش نشان دهند. اگر کودک شما علائم اضطراب جدایی را نشان می‌دهد، این توصیه‌های زیر را به کار بندید:
- سعی کنید در بین ۸ تا ۱۲ ماهگی که محتمل‌ترین هنگام شروع اضطراب جدایی است، کودک را در مهد کودک نگذارید.
- هنگامی که کودک خسته یا گرسنه است او را تنها نگذارید (بهتر است پس از خوردن غذا و چرت‌زدن، او را ترک کنید).
- به تدریج کودکتان را عادت دهید بدون حضور شما با افراد دیگر تنها بماند.
- هنگام ترک کردن کودک آرام و باثبات بمانید. اعضای خانواده به کودک می‌گویند که شما رفته‌اید اما بازخواهید گشت؛ بنابراین یک چارچوب زمانی برای کودک تعیین کنید.
- به قولی که داده‌اید عمل کنید. وقتی قول دادید در یک زمان معین برمی‌گردید، دیر نکنید.
ام آر آی برای همه نیست:
تصویربرداری تشدید مغناطیسی(MRI) یک اقدام تشخیصی است که پزشکان را قادر می‌سازد به طور تفصیلی اندام‌ها و سایر بافت‌های بدن را بررسی کنند. گرچه MRI برای اغلب افراد قابل انجام است، این شیوه برای هر کسی توصیه نمی‌شود.برای افراد زیر ممکن است MRI توصیه نشود:
- هر فردی که قطعه‌ای فلزی درون بدنش دارد؛ از جمله صفحه فلزی، سوزن یا مغناطیس
- افراد دارای ضربان‌ساز مصنوعی
- زنان باردار ( بی‌خطر بودن MRI برای جنین هنوز ثابت نشده است)
- افراد دچار هراس از فضاهای بسته (کلاستروفوبی)