با فرزند وسط چطور رفتار کنیم؟

توجه نشان دادن به فرزند وسط بسیار مهم است

فرزندان وسط معمولا در بین خواهر و برادرهای خود گم می‌شوند و برای آنکه توجه والدین را به خود جلب کنند، رفتارهای متناقض از خود نشان می‌دهند. از سویی گاهی یاغی و سرکش می‌شوند و از سوی دیگر خیرخواه و نوع دوست. در این مطلب خواهیم گفت چگونه با فرزند وسط با توجه به تمام ویژگی‌های شخصیتی که دارد، رفتار کنید.

به فرزند خود قوت قلب دهید. در مقابل توجه زیادی که به فرزند اول و فرزند آخر یا ته‌تغاری به خرج می‌دهید، باید بدانید فرزند وسط فقط نیاز دارد که شما او را همانطور که هست بپذیرید و قبول کنید. اگر دچار اشتباهی شد، باید به او تاکید کنید که تنبیه کردن او هیچ ربطی به خواهر و برادرش ندارد و آنها را تحت‌الشعاع قرار نمی‌دهد. در عین حال این تنبیه این واقعیت را تغییر نمی‌دهد که شما همچنان از او مراقبت می‌کنید و هوای او را دارید. این مهم است که شما دلیل این تنبیه را برای فرزند خود توضیح دهید زیرا همیشه این احساس را دارد که ندیده گرفته می‌شود و به او اهمیت نمی‌دهند.

فرزندان وسط در میان خواهر و برادرهای خود سرکش‌ترند (احتمالا به این خاطر که توجه را از برادر و خواهرهای خود به سمت خود بگیرند). اینها بچه‌هایی هستند که معمولا در دورهمی‌های خانوادگی بقیه را مسخره می‌کنند یا دست می‌اندازند.

فرزندان وسط اغلب رفتارهای افراطی برای جلب توجه انجام می‌دهند. مثلا موهای خود را رنگ بنفش می‌زنند یا در گروه‌های موسیقی عجیب و غریب عضو می‌شوند زیرا احساس نیاز به ساختن یک هویت بد برای خود دارند. مهمترین راه‌حل برای جلوگیری از چنین رفتارهایی از سوی فرزند وسط این است که به او توجه کافی نشان دهید تا او دیگر لزومی به انجام چنین رفتارهایی نبیند. اگر از نقاشی‌های فرزند وسط تعریف و تمجید کنید، دیگر او نیازی نمی‌بیند که برای جلب توجه شما با انگشت دورتادور دیوار اتاق نشیمن را نقاشی کند (آموزش نقاشی به فرزندان را مطالعه کنید).

فرزند وسط و خواهر و برادر
فرزندان وسط گاهی نقش میانجی را در اختلافات خواهر و برادر بازی می‌کنند

از سوی دیگر فرزند وسط بودن ممکن است خلق و خوی او را نرم و آرام کند. قرار گرفتن بین دو خواهر و برادر یا ساندویچ شدن وسط آنها ممکن است او را به یک داور در زمان اختلافات و دعواهای خواهر و برادر تبدیل کند. فرزند بزرگ خود را پادشاه خانه می‌داند و حاضر نیست وسایل خود را به خواهر و برادرش بدهد، فرزند وسط نقش میانجی و آرام‌کننده فضا را برعهده می‌گیرد. از آنجا که فرزند وسط از خشونت متنفر است، سعی می‌کند با عقل و منطق اختلافات را حل و فصل کند. اینکار در عین حال که بسیار ارزشمند است اما باید مراقب باشید که فرزند شما زیر این بار سنگین له نشود. وقتی فرزندان شما بر سر چیزی مثلا تماشای یک برنامه تلویزیونی با هم دعوا می‌کنند، این وظیفه شما (والدین) است که میانجیگری کنید نه فرزند وسط.

برای او اوقاتی خاص و ویژه بسازید. سر شام از او بپرسید: امروز چطور بود؟ زمان‌هایی را به تنهایی با او بگذرانید. در هفته یک روز مشخص را برای او اختصاص دهید. اینگونه او می‌داند آن روز متعلق به اوست. وقتی تمرکز و توجه خود را به فرزند وسط نشان دهید به او اطمینان خاطر می‌دهید که او برایتان به همان اندازه خواهر و برادرهایش اهمیت دارد و دیگر احساس گم شدن و دیده نشدن نخواهد کرد.

دستاوردهای او را ارج نهید. معمولا فرزند اول شانس این را دارد که توجه زیادی را بگیرد و به همه دستاوردها و هنرهایش بها داده شود اما معمولا والدین کمتر همین اندازه ذوق و توجه را به فرزندان بعد نشان می‌دهند. اینکه به فرزند وسط فقط بگویید : تو هم عضوی از خانواده ما هستی، کفایت نمی‌کند. دستاوردهای او را نیز جمع‌آوری کرده و به عنوان یکی از مجموعه‌های باارزش خانواده نگهداری کنید.

تفاوت‌ها را تشویق کنید. گرچه ممکن است برای شما جالب و حتی خوشایند باشد که فرزند وسط از فرزند اول تقلید کند و پا جای پای او بگذارد، اما اینکار می‌تواند زمینه‌ای را برای خصومت و دشمنی بین آنها ایجاد کند. در عوض فرزند وسط را ترغیب کنید که طرز فکر خودش را داشته باشد و راه خودش را پیدا کند چه در درس، چه در ورزش یا فعالیت‌های هنری. معمولا فرزندان وسط هنرمند می‌شوند زیرا فرزند وسط بودن به آنها یک موقعیت منحصر به فرد می‌دهد، به خصوص اگر فرزند اول در درس و مدرسه خیلی خوب باشد.

فرزند وسط و پدر
زمان‌هایی را به فرزند وسط اختصاص دهید و با او درباره احساساتش صحبت کنید

یک رابطه باز با فرزند وسط داشته باشید. ما نمی‌توانیم ذهن یکدیگر را بخوانیم پس باید احساسات خود را بیان کنیم تا طرف مقابل بداند. به همین خاطر اگر فرزند وسط شما احساس نادیده گرفته شدن داشته باشد، ممکن است چیزی نگوید. به همین خاطر شما با او در خصوص تجربه فرزند وسط بودن صحبت کنید. به او بگویید: کار سختی است چون ما باید مراقب بچه کوچکمان باشیم و دنبال دبیرستان برای برادر بزرگ تو باشیم. اگر احساس می‌کنی به تو توجه نمی‌شود به ما بگو. بگو من نیاز به توجه دارم.

گاهی برای فرزند وسط چیز تازه‌ای بخرید. مثلا او از یک کت یا ژاکت جدید حتما قدردان خواهد شد. دادن امتیازات ویژه به او مانند انتخاب فیلم یا برنامه تلویزیونی بدون دخالت و تحمیل خواهر و برادرها می‌تواند احساس ویژه‌ای را به او ببخشد.

خاطرات و یادگاری‌ها را نگه دارید. مطمئن شوید آلبوم خانوادگی شما شامل عکس‌هایی نیز از فرزند وسط می‌شود. نگذارید به او احساس قربانی بودن دست دهد و ببیند در میان صدها عکس از خواهر و برادر بزرگتر از خودش سهم او فقط چند عکس محدود است. حتما عکس‌های تنها از او داشته باشید نه اینکه همه عکس‌های او در کنار خواهر و برادرهای بزرگتر و کوچکتر باشد.

منبع parents.com
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.