موزه آبگینه و سفالینه های ایران در خیابان جمهوری، خیابان سی ام تیر، پلاک ۵۵ قرار دارد. این موزه همه روزه به جز ایام سوگواری و روزهای دوشنبه، بین ساعات ۹ الی ۱۷ به روی بازدیدکنندگان باز است. در این مطلب قصد داریم شما را بیشتر با این بنای تاریخی و فرهنگی آشنا کنیم.
تاریخچه
احمد قوام ملقب به قوام السلطنه پرنفوذترین سیاستمدار ایرانی در دوران قاجار و پهلوی بود. موزه آبگینه پیش از آنکه موزه ای باشد جهت نمایش هنر آبگینه و سفال ایران، به دلیل تعلق داشتن به این شخصیت سیاسی و ارزش های تاریخی و معماری که دارد، از اهمیت بالایی برخوردار بوده و هست.
در واقع این ساختمان از سال ۱۳۰۰ تا سال ۱۳۳۰ خانه و محل کار قوام السلطنه بود. پس از آن به ترتیب سفارت مصر، سفارت افغانستان و بانک بازرگانی شد و در نهایت در سال ۱۳۵۵ با همکاری مهندسان ایرانی و اتریشی تغییراتی در آن ایجاد شد.
معماری
معمار برجسته اتریشی، هولاین در طراحی موزه آبگینه از آثار برجسته تاریخی ایران مانند کاخ تچر، ستون های تخت جمشید، قوس های صفوی و کعبه زرتشت الهام گرفته. در واقع معماری این بنا تلفیقی از معماری ایرانی و اروپایی است و پله های آن به سبک روسی طراحی شده است.
گچبری های این بنا دارای دو سبک است. یکی مربوط به زمان قوام السلطنه و دیگری سبک غربی مربوط به زمانی که سفارت مصر در آنجا دایر بوده. آینه کاری های طبقه دوم موزه نیز مربوط به زمان قاجار است. ویترین های داخل تالار نیز از ویژگی های معماری مهندس اتریشی است.
این ساختمان در باغی به وسعت ۷ هزار متر مربع در دو طبقه و ۵ تالار ساخته شده است.
موزه
قدیمی ترین شیشه در این موزه، لوله های شیشه ای به نام سیلندر است که از معبد چغازنبیل کشف شده و مربوط به هزاره دوم قبل از میلاد است. طبقه اول مربوط به شیشه ها و سفال های دوران پیش از تاریخ است که شامل سفال های دست ساز دوران اشکانی می شود.
تالار صدف که به صدف نیمه باز شباهت دارد، شامل سفال های قرن سوم و چهارم شهر نیشابور است. تالار زرین شامل ظروف زرین فام دوران سلجوقی و ظروفی است که دور تا دور با خط نسخ و نستعلیق تزیین شده است. تالار لاجورد نیز شامل لعاب های یک رنگ فیروزه است که به قرن هفتم و هشتم تعلق دارد.