اگر این کارها را در مشاجرات خود با همسرتان تکرار کنید، ازدواج شما در خطر است. در بسیاری از بحث های خانوادگی این اتفاق می افتد که : شما و همسرتان بر سر موضوعی مثلا شستن لباس ها یا برنامه مدرسه بچه ها بحث می کنید و ناگهان آنها به شما می گویند که عادلانه رفتار نمی کنید. در این وضعیت شما عصبانیت همراه با حالتی تدافعی به خود می گیرید. احساس می کنید انگشت اشاره همه به سمت شماست و در معرض حمله دیگران قرار گرفته اید. این موضوع از نظر یکی از محققان از بزرگترین دلایل طلاق می باشد. به اعتقاد گروهی از محققان موسسه گاتمن، در بسیاری از روابط زناشویی، این نوع از ارتباطات متداول است: انتقاد، تحقیر، حالت تدافعی و در نهایت جدایی عاطفی از همسر.
گاتمن حالت تدافعی را تلاش برای دفاع از خود در مقابل حمله دیگران، تعریف کرده است. شما چگونه حالت تدافعی خود را کنترل می کنید قبل از اینکه به مساله بزرگی در رابطه زناشویی شما تبدیل شود؟ در این مقاله راهکارهایی که کارشناسان ازدواج برای این موضوع ارائه داده اند را معرفی می کنیم:
صدای خود را بالا نبرید
وقتی حالت دفاعی به خود می گیرید، ناخودآگاه تمایل دارید صدای خود را بالا ببرید. چنین تمایلی همیشه در وجود بشر بوده است. وقتی شما صدای خود را بالا می برید باعث می شود دیگران از شما بترسند و حساب ببرند. در عین حال شما دوست ندارید که همسرتان احساس بدی پیدا کند پس به جای بالا بردن صدا سعی کنید آن را عمدا پایین بیاورید. این باعث می شود هم شما و هم همسرتان کمتر حالت تدافعی به خود بگیرید. اینگونه خواهید دید که چقدر مکالمه شما بهتر جلو می رود.
از خود بپرسید: چرا من حالت تدافعی به خود گرفته ام؟
اغلب اوقات وقتی حالت تدافعی به خود می گیریم، در واقع به زخمی که از گذشته در خود داریم واکنش نشان می دهیم. در واقع این لزوما به موضوعی که به عنوان یک بزرگسال در مورد آن حالت تدافعی به خود گرفته ایم و مربوط به خانواده است، ارتباط پیدا نمی کند. پارادوکسی که در روابط صمیمانه بزرگسالان وجود دارد این است که ما کسی را به عنوان شریک زندگی انتخاب می کنیم که برخی از همان سرخوردگی ها و دردها را بیرون بکشد. گویی همسر باید بداند کجا نیاز است که مسبب این حالت تدافعی باشد و درد و رنج های اساسی را نشانه رود. نمی توان از همسر خود یک عامل تهدید ساخت. برطرف ساختن آسیب پذیریهای درونی، اولین مرحله در کنترل و جلوگیری از نیاز به حالت تدافعی است.
به جای برنامه ریزی برای بحث غیرمنطقی بعدی، گوش کنید که همسرتان چه می گوید؟
وقتی کسی در حال یاوه سرایی و جار و جنجال است، به راحتی می تواند شما را در معرض حمله روانی قرار دهد. مگر آنکه شما نشان دهید که دیگر به حرف های او گوش نمی دهید و او نمی تواند به اهداف خود دست یابد. نقشه کشیدن را متوقف کنید و سعی کنید به قسمتی از بحث که با آن موافق هستید، گوش دهید و بگذارید طرف مقابل هم بداند که حرفش را قبول دارید.
از موضوع منحرف نشوید. موضوعات دیگری که موجب آزار شما در زندگی زناشویی است را وارد بحث نکنید.
فراموش نکنید که در مورد چه موضوعی دارید بحث می کنید. وقتی افراد حالت تدافعی می گیرند تمایل دارند آن مشکل را بیخیال شده و انواع و اقسام مشکلات دیگر را وارد ماجرا کنند تا طرف مقابل را زمین زده و خود پیروز میدان باشند. وقتی این کار را با همسرتان می کنید، خود را گرفتار در چرخه باطلی از مشاجرات می یابید. تنها بر روی مشکل فعلی تمرکز کنید و مسائل و مشکلات دیگر را هر چند که فکر می کنید مرتبط با موضوع است، قاطی ماجرا نکنید.
در بحث، مسئولیت پذیر باشید
در تحقیقات صورت گرفته دیده شده است که زوج هایی که گرفتار حالت تدافعی بوده اند، در عین حال می خواستند حسن نیت شان توسط طرف مقابل درک شود. وقتی همسرشان خواسته خود را بیان می کند، آنها سریعا شروع می کنند به توضیح اینکه چرا آن را کوچک می شمارند، هر گونه مسئولیتی را انکار می کنند و مشکل را نادیده می گیرند. حتی گاهی احساس قربانی بودن به آنها دست می دهد و می گویند برایشان مهم نیست که همسرشان چه می کند؛ این اصلا خوب نیست. این کار باعث می شود همسرشان احساس کند طرد شده و به او اهمیتی داده نمی شود و همین ایجادکننده تنش هاست. در عوض زوجین باید دغدغه های همسر خود را به یاد آورند، ببینند او چه احساسی دارد و مسئولیت خود را در قبال آن بپذیرند و به خواسته آنها پاسخ گویند.
از به کار بردن ” اما” دست بکشید
به کار بردن کلمه ” اما” در مشاجرات مهم، یکی از بزرگترین عوامل مختل کننده ارتباط است. اغلب افراد در بحث ها می گویند: اینکه می گویی را می فهمم اما… . سپس دلایلی که نشان می دهد همسرشان در اشتباه است یا منطقی حرف نمی زند را قطار می کنند! وقتی این کار را با همسرتان می کنید، هر چه تا قبل از این او را تایید و تصدیق کرده بودید را نفی می کنید. در واقع با این کار نشان می دهید برای شما فقط آنچه خودتان می خواهید بگویید اهمیت دارد و نه آنچه همسرتان می گوید. هر وقت خواستید از اما استفاده کنید، مکث کنید. فقط بگویید: آنچه می گویی را می فهمم” و جمله را تمام کنید.
اغلب افراد به مستدل و منطقی حرف زدن طرف مقابل گیر می دهند.
آنها می گویند : من با یک بخش از حرفهات مخالفم ” یا ” این کلمه را درست به کار نبردی”. زیادی دنبال منطق گشتن هم اشتباه است. زوج های خوشبخت به دنبال راه هایی می گردند تا به درخواست های همسر خود احترام بگذارند و سعی کنند آن را برآورده سازند.