گشنیز و خواص فوق العاده آن

گشنیز گیاه بومی جنوب اروپا و مناطق مدیترانه است که در بیشتر نقاط ایران می‌روید و از خانواده‌ جعفری است. گشنیز گیاهی علفی، یک‌ساله و به رنگ سبز است که ارتفاع آن تا ۸۰ سانتیمتر نیز می‌رسد؛ تخم آن در طب قدیم ایران سرد و خشک معرفی شده است. از آن در صنایع غذایی، دارویی و آرایشی بهداشتی استفاده می‌‌شود و نام علمی گیاه (CORIANDRUM SATIVVM) است. برگ و میوه آن حاوی رایحه خوشبویی است که مقوی معده،‌ ضداسپاسم، ضدنفخ، ضدمیکروب، ضد قارچ و تقویت کننده قوای جنسی است. از دیگر خواص می‌توان به هضم کننده غذا، ادرار آور، کاهش دهنده پرفشاری خون، آرام‌بخش و کاهش دهنده قند خون، خواب آور و مسکن اشاره کرد. مصرف آن همراه با غذا از ترش کردن معده جلوگیری می‌کند همچنین تشنگی را برطرف می‌کند. یکی از ترکیبات مهم رایحه گشنیز لینالول (LINALOOL ) است که دارای بوی مطبوع بوده و در تهیه عطر و ادکلن از آن استفاده می‌شود.

طبیعت سرد وخشک آن:

 از جمله سبزیجات معطری است که اگر چه به لحاظ ظاهری به شکل جعفری می باشد ولی برگه های آن بسیار لطیف تر از جعفری است. و به همین خا ط بعضی ها آ نرا به صورت خام نیز در سبزی خوردن و یا سالاد مورد استفاده قرار می دهند.  این سبزی معطر نه تنها به صورت خام و پخته مصرف می شود ( تخم گشنیز به عنوان طعم دهنده بعضی از غذا ها و بخصوص ترشی ها استفاده می شود ) گشنیز سر شار از ویتامین ها است به ویژه و یتامین A و C می باشد .

خواص درمانی:

برگ و تخم گشنیز باعث تقویت معده شده و علاوه بر اینکه به هضم غذا کمک می کند التهاب آن را نیز از میان می برد و همچنین خاصیت بادشکنی و ضد نفخ هم دارد. برگ آن تسکین دهنده استفراغ و همچنین بر طرف کننده عطش می باشد. گشنیز خام خواب آور است پس اگر برای خواب شب مشکل دارید ۳۰ گرم از آب گشنیز بگیرید و با کمی شکر شیرین نموده و میل فرمایید ( بی حسی . خواب آلودگی . گیجی و گاهی فراموشی موقت ایجاد می کند.