مهار آلودگی هوا با فتوسنتز مصنوعی
روشی برای تبدیل گازهای گلخانه‌ای به هوای تمیز
در سال گذشته دانشگاه فلوریدا، راهی برای تحریک روند فتوسنتز در مواد مصنوعی پیدا کرد و گازهای گلخانه‌ای را به هوای تمیز و تولید همزمان انرژی تبدیل کرد و اظهار داشت، اگر فتوسنتز مصنوعی کنار تأسیسات تولید کننده دی‌اکسیدکربن نصب شود می‌توان گازهای بی‌ضرر تولید کرد، همچنین به تولید سوخت خورشیدی منجر می‌شود.
دانشگاه فلوریدای مرکزی گزارش می‌دهد که این فرآیند دارای پتانسیل بالایی برای ایجاد یک فناوری است که می‌تواند گازهای گلخانه‌ای را با تغییرات اقلیمی مرتبط سازد و یک روش برای تولید انرژی است.
طبق بیانیه‌ی اوریل رمو و همکارانش: انجام دادن این کار دستیابی به موفقیت است. از لحاظ علمی، ساختن موادی که یک رنگ خاصی از نور را جذب کند، فرآیندی دشوار است، اما از دیدگاه جامعه، به توسعه تکنولوژی کمک شده و می‌تواند منجر به کاهش گازهای گلخانه‌ای شود.
طبق گزارشات اوریل رومو وهمکارانش در دانشگاه مرکزی فلوریدا، برای ایجاد یک واکنش شیمیایی، در یک ماده مصنوعی، ارگانیک ایجاد کردند که دی‌اکسیدکربن را به مواد آلی بی‌ضرر تجزیه می‌کند. آن را به عنوان یک فرایند فتوسنتز مصنوعی شبیه به روش‌هایی که گیاهان دی‌اکسیدکربن (CO2) و نور خورشید را به غذا تبدیل می‌کنند، در نظر بگیرید. اما روش اوریل رومو به جای تولید مواد غذایی، سوخت خورشیدی تولید می‌کند.
این موضوعی است که دانشمندان در حال بررسی آن هستند، اما مشکل یافتن نور مرئی است تا باعث تحول شیمیایی شود. پرتوهای اشعه ماوراء بنفش انرژی کافی برای واکنش در مواد معمولی مانند دی‌اکسید تیتانیوم دارند، طول موج های بنفش تا قرمز، اکثریت اشعه‌های خورشید را نشان می‌دهد، اما مواد کمی وجود دارد که این رنگ‌های روشن را برای ایجاد واکنش شیمیایی که CO2 را به سوخت تبدیل می‌کند.
محققان آن را با مواد مختلفی آزمایش کرده‌اند، اما آنهایی که می‌توانند نور مرئی را جذب کنند، موادی نادر و گران قیمت مانند پلاتین، رنیوم و ایریدیم هستند.
اوریل رومو و همکارانش از تیتانیوم به همراه مولکول‌های آلی که به عنوان آنتن‌های جذب نور آبی عمل می‌کند استفاده کرده تا درستی آن را بررسی کنند.
اوریل رومو اظهار داشت: هدف این است که همچنان این رویکرد را اصلاح کنیم تا بتوانیم مقادیر بیشتری از کربن را کاهش دهیم تا کارآیی بیشتری داشته باشد.
این نوع مواد چه کاربردی دارد؟
ایده این بود که با ایستگاه‌هایی که مقدار زیادی از CO2 را جذب می‌کنند، یک نیروگاه بسازند تا گاز به درون ایستگاه کشیده شود، از طریق فرآیند و گازهای گلخانه‌ای انرژی تولید شده را مجددا به نیروگاه برگرداند.
کاربرد دیگر این است، که سقف خانه با این مواد ساخته شود تا هوای خانه را پاک کند و موجب تولید انرژی در خانه شود. زیرا آلودگی هوا خطرناک بوده و در حال افزایش است.
به گفته‌ی اوریل رمو: “این امر به فناوری و زیرساخت‌های جدیدی نیاز دارد. قطعا یک نوآوری جالب در جهان، تولید انرژی آزاد است.