به دخترتان کمک کنید بدن خود را دوست بدارد
مدام از چاقی خود و دخترتان صحبت نکنید
محققان مدتهاست دریافتهاند وقتی والدین کودک خود را به خاطر اضافه وزن دست میاندازند یا آنها را مجبور به رژیم گرفتن میکنند، میتواند عواقب جدی داشته باشد و آنها را مبتلا به اختلالات خوردن یا افسردگی کند.
اما اخیرا محققان توجه خود را بر روی تاثیرات غیر مستقیم که به آنها “الگوسازی” میگویند، معطوف کردهاند. در این روش پیام واضحی در خصوص اینکه چه نوع بدنی “قابل قبول” است، ارسال میگردد. بر اساس مطالعهای که در سال ۲۰۱۲ در مجله تصویر بدن چاپ شد، نشان میدهد وقتی والدین مدام کارهایی چون صحبت کردن درباره کالری و کربوهیدرات سر میز شام یا اخم کردن به خاطر آنکه چربیهای شکم در شلوار جین معلوم است، انجام میدهند، احتمال زیاد کودکان آنها بیشتر نسبت به بدنشان ناراضی و ناخشنود خواهند شد، فرقی نمیکند چه وزن و سایزی داشته باشند.
الگوسازی تاثیر قوی بر روی باورها و رفتار کودکان دارد. گرچه الگوسازی از منابع متنوعی نشات میگیرد اما والدین بیشتری تاثیر را دارند به خصوص در دوران دبستان و راهنمایی.
والدین اولین معلم دختران هستند که به آنها یاد میدهند زن بودن یعنی چه. وقتی از بدن خود شکوه و شکایت میکنید، پیامی که به دخترتان ارسال میشود، بسیار قوی و تاثیرگذار است.
اگر در تمام طول زندگی با وزنتان مشکل دارید، هیچوقت نمیتوانید دیالوگهای درونی و بیرونی حتی با دخترتان را بهبود بخشید. طبق بررسی موسسه اختلالات خوردن، ابتدا دختران درباره شکل بدن و رژیم غذایی آگاهی پیدا میکنند و حدود ۵۰ درصد از دختران بین ۶ تا ۱۲ سال میگویند در خصوص وزن یا چاق شدنشان نگران هستند.
پس چه کاری درست است؟
افکار منفی را ابراز نکنید:
حتی اگر مدتهاست به چاق بودن خود فکر میکنید، سعی کنید حداقل آن را بیان نکنید. اگر جلوی آینه میروید و به خود میگویید “مثل گاو چاق شدم” این را با صدای بلند نگویید، حتی در ظاهر نشان ندهید. کودک نمیتواند ذهن شما را بخواند اما اگر بتوانید جلوی بیان و ابراز افکار خود را بگیرید، اولین قدم رو به جلو را برداشتهاید (با خودتان مهربانتر باشید تا سالمتر بمانید).
هر روز از خودتان تعریف کنید:
فرزندتان شما را عالی و فوقالعاده میبیند، پس با نظر او موافقت کنید و آن را تایید کنید. برای کودکتان مهم است که از شما جملات مثبت درباره خودتان بشنود که هیچ ربطی به ظاهر و وزنتان ندارد. حتی مهمتر از آن، ممکن است با مشکلات زیادی مواجه شوید اما نگذارید روزتان را خراب کنند. مواجهه با مشکلات چه حل یک جدول متقاطع باشد یا مشکلی بزرگتر و تلاش برای برطرف کردن آن هر نتیجهای که داشته باشد، شما و فرزندتان را قویتر میکند.
تعریف و تمجیدهای دیگران را قبول کنید:
وقتی دوستتان به شما میگوید “زیبا شدهای” و شما در پاسخ میگویید: “شوخی میکنی؟ احساس میکنم باد کردم”. در واقع این پیام را میفرستید که برایتان مهم نیست دیگران چه میگویند، شما هیچوقت از ظاهر خود راضی نیستید. با نادیده گرفتن تعریف و تمجیدها در واقع به دخترتان یاد میدهید، بهترین پاسخ به جای “پذیرش خود”، “خود انتقادگری” است. بهترین پاسخ “متشکرم” است، بدون هیچ شاخ و برگی (تنفر از خود را کنار بگذارید).
هیچوقت نگویید چاق:
وقتی مدام به خودتان بگویید چاق و گوشتالو و درگیر کربوهیدرات و کالری باشید و اینکه آیا اجازه دارم کمی بال مرغ بخورم یا نه، بیشتر به سمت رژیم غذایی ناسالم خواهید رفت. نباید در طول خوردن وعدههای غذایی درباره غذا صحبت کنید، در عوض بگویید چقدر لذیذ است. این بدان معنا نیست که نمیتوانید رژیم بگیرید، ولی زیاد آن را بزرگ نکنید و لاغری را برای خودتان غول نسازید. اگر فرزندتان متوجه شد در ظرف غذای خود هیچ پاستایی نریختهاید، به او بگویید: “من سعی میکنم غذاهای دیگری بخورم که به من انرژی میده تا کارهایی که دوست دارم انجام بدم، مثل تنیس بازی کردن”.
در خصوص نحوه صحبت کردنتان با دیگران بازنگری کنید:
بچهها متوجه تفاوت در شکل اندام میشوند، همانطور که متوجه تفاوت در رنگ پوست میشوند و شما باید به کودک یاد بدهید به این تفاوتها احترام بگذارد. “حق با توست. آدمها شکل و سایز مختلفی دارند و همین جهان را جای جالبی کرده است”. وقتی دوستتان را که مدت زیادی است ندیدهاید، ملاقات میکنید یا هنرپیشه موردعلاقه خود را از نزدیک میبینید، از صحبت کردن درباره وزن او بپرهیزید. اگر کودک شما بشنود که درباره اندازه و سایز آن شخص صحبت کردهاید، فکر میکند همه آدمها درباره این مسائل حرف میزنند و از آن نتیجه میگیرد که مردم همین قضاوتها را درباره او نیز انجام میدهند. در عوض درباره چیزهایی صحبت کنید که دوست دارید کودکتان برای آنها ارزش قائل باشد، مثلا “من خیلی خوشحال شدم که امروز جنیفر رو دیدم، اون خیلی خوب به حرفام گوش میده”.
به استخر بروید:
مهم نیست چقدر در مایو احساس ناخوشایندی دارید. اگر به خاطر فرم بدن خودتان را از انجام کارهایی که دوست دارید دور کنید، این کار تاثیر عمیقی بر دختر شما میگذارد. کودکان حواسشان به رفتار شماست. به خاطر ظاهر، خود را از سرگرمی و تفریح منع نکنید.